அட்சயப்பாத்திரம் ஒன்று பல ஆண்டு புதையலாக இருந்து வருகிறது. மாஷா , அக்ஷயா இருவரும் திருட்டில் ஜகஜ்ஜால கில்லாடிகள். திருடி வாழ்க்கை நடத்தும் அவர்களுக்கு அட்சயப்பாத்திரம் இருக்கும் இடம் பற்றி தகவல் கிடைக்கிறது. அதனை எடுக்க இருவரும் பிளான் போடுகிறார்கள். அதனால் நடக்கும் குளறுபடிகளும், புதையலை எடுத்தார்களா என்பதும் தான் கதை.
குலேபகாவலி என்று ஒரு படம் வந்தது. அதிரடி காமெடி ஹிட் படமெல்லாம் கிடையாது. ஓகே என ஒத்துக்கொள்ளும் வகையிலான ஒரு காமெடிப்படம். அந்த படத்தின் அதே தன்மையில் அதே இயக்குநர் ஹீரோவுக்கு பதில் ஜோதிகா , ரேவதியை வைத்து அதே கதையை கொஞ்சம் மாற்றி எடுத்திருக்கிறார். கதை, திரைக்கதை என ஏதாவது இருக்கிறதா என்று தேடினாலும் எங்கேயும் படத்தில் அது இல்லை. காட்சிகளை எந்த நோக்கில் எழுதினார்கள் என்பது சுத்தமாக புரியவில்லை. ஒரு காட்சியில் கூட லாஜிக் இல்லை. தொடர்ச்சி இல்லை. சுவாரஸ்யமும் இல்லை. காமெடி என்பது சீரியஸ் பிஸினஸ் என்பார்கள். சிரிக்க வைப்பது என்பது அத்தனை கடினம் ஒரு காமெடிப்படத்தை அத்தனை எளிதில் எழுதிவிட முடியாது. நடிகர்களை வித்தியாசமாக காட்டுவது. தமிழ் சினிமாவில் வெற்றி பெற்ற காட்சிகளை மீண்டும் கலாய்ப்பது. அரசியல் பகடிகள், வெற்றி பெற்ற ஹீரோக்கள் டயலாக் இதெல்லாம் எப்படி காமெடி வகையறாவில் வரும் என்பது புரியவில்லை.
படத்தின் ஒரு காட்சி கூட நம்மை ஈர்க்கவில்லை. ஜோதிகாவை திருடியாக பார்ப்பது கொஞ்சம் புதிதாக இருக்கிறது. ஆனால் கதையிலோ, காட்சிகளிலோ ஏதாவது இருந்தால மட்டும் தானே ரசிக்க முடியும். ரேவதி , ஜோதிகா காம்பினேஷன் நன்றாக இருக்கிறது. ஆனால் காமெடி இல்லை. ஆனந்த் ராஜ், மன்சூர் அலிகான், யோகிபாபு ஒரு பெரும் நட்சத்திர பட்டாளமே படத்தில் இருக்கிறது. ஆளாளுக்கு ஒரு காட்சி சிரிக்க வைத்திருக்கிறார்கள் அவ்வளவே! ஆனந்த்ராஜ் பல காட்சிகளில் கொஞ்சமாய் சிரிக்க வைக்கிறார். யோகிபாபு முகத்தை காமெடி என கேவலப்படுத்துவது தேவைதானா? படம் முழுதும் திருட்டை சொல்லிவிட்டு கடைசி காட்சியில் நியாயம் பேசுவது எப்போது தீரும்?
வசனங்கள் எனும் பெயரில் பழைய பட வசனங்களே மீண்டும் வருவது எரிச்சல். ஜோதிகா படங்களை நம்பிக்கையுடன் பார்க்கலாம் என்று சமீபத்திய தன் படங்களின் மூலம் ஏற்படுத்தி வைத்திருந்த ஜோதிகா இதில் அதை உடைத்திருக்கிறார். பெரிய ஏமாற்றம்.
கடி ஜோக் காமெடிகள் எல்லாம் குழந்தைகளே சிரிக்காத காலம் இது. படம் முழுதையும் அதை நிரப்பி வைத்திருக்கிறார்கள். இசை எனும் பெயரில் சத்தம் காதை அடைத்துக் கொண்டே இருக்கிறது. மூன்றே லோகெஷன்களில் மொத்த படத்தையும் முடித்துள்ளார்கள். படம் பார்க்கும் போது படம் எப்போது முடியும் எனும் அயர்ச்சி வந்து விடுகிறது.
நம்மை வயிறு வலிக்க சிரிக்க வைக்கும் காமெடி காட்சிகள் வசனங்கள் தான் இந்த படத்தின் பெரிய பிளஸ். படத்தில் ஜோதிகா ரோல் உட்பட அனைத்து ரோல்கலும் அழுத்தமாக வடிவமைக்கப்படாவிட்டாலும், வெறும் காமெடியை நம்பியே பயணிக்கிறது திரைக்கதை.குறை சொல்ல முடியாத அளவு இருந்த ஒளிப்பதிவு.
படத்தின் ஸ்பீட் பிரேக்கர்களாக வரும் பாடல்கள்.காதை பதம் பார்க்கும் பின்னணி இசை. ஸ்கெட்ச் படத்தில் விக்ரமுக்கு வரும் தீம் மியூசிக்கை அப்படியே எடுத்து எப்படி இந்த படத்தில் ஜோதிகாவிற்கு பயன்படுத்தினார்கள் என்பது தெரியவில்லை? இசையமைப்பாளர் விஷால் சந்திரசேகர் தான் பதில் சொல்ல வேண்டும்.அழுத்தம் இல்லாத கிளைமாக்ஸ்.
மொத்தத்தில் ஜாக்பாட் காமெடி கலாட்டா.இரண்டரை மணி நேரம் சிரித்துவிட்டு வரலாம்.
No comments:
Post a Comment